Zozuleńka sywa raba
Wseńki łuhy oblytała
Tylo w jednóm ne buwała
De cerkowcia stojała
Szczodryj weczór, swatyj weczór!

W tej cerkowci try oknoci
W perszóm okoneczku – jasne soneczko
W druhom okonoczku – jasnyj misiaczeńko
A w tretióm okonoczku – jasnyi zorońki
Szo zorońky, to deteńky

Sedyt gospodar w koneć stoła
Kole nioho – żona joho
Kole neji – dit’ky jeji
Szczodryj weczór, swatyj weczór!

Ruczky (w)znosyt’, Boha prosyt”:
Rody Boże żyto, pszenyciu
I wseńkóju jarynyciu
Szczodryj weczór, swatyj weczór!

* * * * *

Źródło:
Oskar Kolberg, Chełmskie I, s. 127.
Od Tarnowa.

Opis:
Kolęda nawiązująca do motywu stwarzania świata i ciał niebieskich.

error: Content is protected !!